Beperkt het uitzicht niet, Ans Rietstra, Stadsbeheer Den Haag
Ans Rietstra is algemeen directeur stadsbeheer in Den Haag en in die rol is het dagelijks schakelen tussen besluiten nemen, luisteren, beoordelen, analyseren, soms opdragen en vooral heel veel vragen stellen. Ze geeft leiding aan een organisatie van 1400 medewerkers die allemaal ten dienste van de burger in Den Haag staan. Met zijn allen moeten we de openbare ruimte schoon, heel en veilig houden. Soms is het lastig om heel concreet te duiden wat ik doe. De beste formulering is dat ik richting geef. Mijn doel is om mensen te verleiden in die richting mee te gaan vanuit het perspectief dat we gezamenlijk hebben geformuleerd over hoe het beter kan. De rode draad in mijn carrière is dat ik geen beheerder ben, maar altijd een concrete bijdrage wil leveren aan iets dat verbeterd moet worden.
Het leven is het meervoud van lef
Al op jonge leeftijd wist ik dat ik met mensen wilde werken aan verbetering. Ik werk graag met mensen, alleen niet met zielige mensen. Slachtoffergedrag verdraag ik slecht. Zelfredzaam zijn, eigenaarschap tonen en niet op de staat steunen als dat niet nodig is. Het zijn principes die mijn kernwaarden vormen. Arbeid bepaalt grotendeels je positie in het leven. Daarop voortbordurend is het zonde als je in de arbeid die je verricht, niet al je talenten optimaal benut. Op dat vlak daag ik mensen uit. Ik begeleid hen om het werk dat ze doen zoveel mogelijk te laten stroken met wat ze kunnen. Naast dat je talenten moet hebben om bepaalde zaken te kunnen is het ook van belang dat je het lef hebt om voor een bepaalde rol of verantwoordelijkheid te gaan.
Het is de gunnende hand die dwingt
Corrigeren of straffen is niet mijn stijl. Stimuleren en proberen te verleiden om anders naar zichzelf te kijken en naar hun eigen kunnen. Als je anders kan kijken, kun je anders doen. Ik word erg gelukkig van mensen die iets willen maken van het leven. Dat kan je met ieder talent. Het maakt mij niet uit of je nu in Den Haag de straten veegt of dat je als creatieveling een enorm innovatief concept uitdenkt. Als je het maar doet vanuit passie en trots.
Organiseer tegenspraak
Stadsbeheer bestaat dit jaar 25 jaar. Het is een taaie klus om deze organisatie in beweging te krijgen. Ik zorg er voor dat ik met mensen in contact ben die mij energie geven. Dit zijn mensen die mij kennen en die mij tegenspreken als ik mij anders gedraag dan anders, zoals cynisch of trager reageren. Het zit in mijn aard om optimistisch te zijn. Ik bezit een zekere oerdrift om steeds weer een stap vooruit te willen zetten. Als ik daarvan afwijk valt dat op en heb ik een kleine cirkel van mensen om mij heen die mij daarop uitdaagt. Door deze spiegel kom weer terug in mijn kracht en kan ik weer vooruit.
Nooit klaar
Als je mij vraagt wanneer ik klaar ben bij Stadsbeheer, dan kan ik daar niet direct antwoord op geven. Ik ga pas wat anders doen als ik geen toegevoegde waarde meer heb. Ergens betekenis aan kunnen geven vind ik belangrijk. Ik koppel een keuze om wat anders te gaan doen ook niet aan het behalen van organisatie-doelstellingen maar aan de toets of ik nog energie haal uit mijn rol. Energie haal ik ook uit het maatschappelijk belang dat een organisatie dient. Organisaties die gericht zijn op geld verdienen zijn voor mij niet interessant. Organisaties met een publieke taak, daar gaat mijn hart sneller van kloppen. Ik wil in mijn werk een bijdrage leveren aan het in standhouden van basisprincipes die ervoor zorgen dat we in een veilige en sociale samenleving kunnen leven. Het werk dat we binnen Stadsbeheer doen past daarbij. Onze kerntaak is om een zo’n optimaal mogelijk openbare ruimte te creëren waarin burgers kunnen floreren met de belasting die wij van diezelfde burgers ontvangen.
Blijf jezelf verwonderen anders beperk je je uitzicht
Als je je verwondert is het niet zo dat je het andere bewondert en daar wilt zijn. Wanneer je je verwondert kijk je in feite door de ogen van een kind naar je omgeving. Een kind kijkt zonder oordeel. Deze manier van kijken helpt je om effectief te zijn. Voordat ik een beslissing neem zorg ik ervoor dat ik mezelf eerst verwonder en dan vervolgens heel veel vragen stel in plaats van te oordelen. Op basis daarvan vorm ik ergens een mening over en daarna pas ga ik over tot actie. Ik heb bijna nergens een oordeel over. Ik kijk rond en leer van anderen. Doordat ik zo werk kan ik ook dingen bij anderen afkijken die ik heel goed kan gebruiken bij de aanpak van een bepaald probleem. Sommige mensen vinden dat raar, maar het hebben van een oordeel helpt mij niet. Misschien ben ik ook wel een beetje vreemd, maar ik ben wel mezelf!
Maak het verschil
Ik houd van het spel en het spelen daarvan. Ik speel het spel niet voor de knikkers. Ik wil weten wat mensen beweegt en hoe ze ergens bij komen. Ik wil dat weten omdat ik er dan wellicht iets in kan betekenen. Ik wil dat niet weten zodat ik er vervolgens iets over te zeggen heb. Het verschil kunnen maken voor anderen met hetgeen dat ik doe is voor mij enorm belangrijk. Vlak voordat ik dood ga wil ik kunnen zeggen: ik heb echt iets betekend en een heerlijk leven gehad!
Met dank aan B’Elle: Elle in Business
Bron: » » B’elle: Interviews met vrouwen in zaken
Algemeen directeur stadsbeheer Den Haag
Geen opmerkingen:
Een reactie posten